Kiedy niedawno zamieściłam na swoim Fanpage’u i Instaramie zdjęcie z naszego weekendowego śniadania i znalazły się na nim parówki, podniosła się wrzawa. Kilka osób zarzucało, że “jak to, blogerka kulinarna i je parówki?!” lub pytało “dlaczego promujesz MOM?!” Na te komentarze odpowiedziałam krótko: nie każde parówki mają MOM, są takie zrobione z szynki i w dodatku bez konserwantów. Wiem, czasami trudno je znaleźć, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by czytać etykiety. To nie jest takie trudne, prawda? Dziś, podobnie jak kilka miesięcy temu w przypadku mleka kokosowego, zabieram Was na spacer do kilku supermarketów. Przyjrzymy się bliżej parówkom i ustalimy które można od czasu do czasu zjeść, a których lepiej nie ruszać, by nie zacząć świecić w nocy. Parówki: Jakie wybrać? Które najlepsze? – TEST Wstępne uwagi: Zdjęcia do wpisu zbierałam w okresie grudzień 2016 – styczeń 2017 w Piotrze i Pawle, Lidlu oraz Biedronce. Poprzedni test oparłam na produktach w Leclercu, więc chciałam co nieco odmienić. Kolejne testy będę robiła w jeszcze innych sklepach, by nie było, że promuję jeden supermarket. Nie sugerujcie się datami przydatności widocznymi na fotkach – niektóre zdjęcia zostały zrobione na początku grudnia, co nie znaczy, że produkty leżące na półkach były przeterminowane w którymkolwiek ze sklepów. Kolejność w zestawieniu jest przypadkowa. Celowo pomijam ceny. Parówki trudno jest porównać ze względu na różną wagę opakowania. Mogłabym wszystkie ceny przeliczyć na kwotę za kilogram, ale przecież idąc do sklepu i tak patrzy się na cenę jednostkową, więc to nie miałoby sensu. Pokazuję tylko parówki dostępne w opakowaniach zamkniętych. Pominęłam parówki i frankfurterki sprzedawane na wagę na stoisku mięsnym, choć często zdarzają się tam naprawdę dobre produkty, więc polecam pytać o skład. Obecnie każdy produkt musi mieć etykietę z dokładnym składem. A teraz jeszcze szybki rzut oka na zdjęcia sprzed kilku miesięcy za które niektórzy chcieli mnie odsądzić od czci i wiary: Słowem wstępu napiszę, że zdarzają się parówki mające 30-60% mięsa w składzie i nie są to bynajmniej parówki wegetariańskie. Wybaczcie ten żart, ale nie mogłam się powstrzymać przed tym skojarzeniem. Są też takie, które mięsa, i to całkiem dobrego, bo np. z szynki, mają 80-97%. Te liczby robią różnicę, prawda? Ale oczywiście parówka nie byłaby parówką, a zwykłą szynką, gdyby nie miała dodatków, które sprawiają, że mają tę przyjemną, bardzo specyficzną konsystencję. Otóż, producenci niekiedy pakują do parówek całą plejadę akceptowalnych i tych mniej pożądanych składników. Słysząc niektóre nazwy aż włos się jeży na głowie. Dużo dają do myślenia opakowania niektórych parówek. “Bez fosforanów!” – krzyczy napis z pudełeczka. Fosforany są bowiem bardzo rozpowszechnione w przemyśle mięsnym i ich brak jest czymś stosunkowo rzadkim. Są używane, ponieważ: poprawiają zdolność wiązania wody przez mięso, co sprawia, że mięso jest bardziej soczyste i … wydajne, pomagają w utrzymaniu ładnej, czerwonej barwy wędlin poprzez stabilizację pH, ułatwiają proces produkcyjny. Czyli jeśli produkt zawiera fosforany nie jest ani trochę fajny. Znajdziecie je pod oznaczeniami: E450, E451 i E452. Dodawanie fosforanów jest zabronione w produkcji żywności ekologicznej. Zasadniczym ich problemem jest to, że nadmierne spożycie fosforu prowadzi do zaburzenia równowagi wapniowo-fosforowej w organizmie. Zbyt duże spożywanie fosforanów może mieć wpływ na większą łamliwość kości i osteoporozę. Sam fosfor jest jak najbardziej wskazany, ale w diecie Polaków opartej na mięsie jest go wystarczająco dużo i nie powinniśmy go spożywać w dodatkowej formie pod postacią fosforanów. Parówki, które wpadły mi w ręce miały często zadziwiające składy. Lista ingrediencji była niekiedy długa i szeroka. Momentami przecierałam oczy ze zdumienia. Dwóm osobom odradziłam zakup parówek przy lodówce, bo sięgały po te niewłaściwe i powiedziałam im na co powinny zwrócić uwagę. Składniki, które znalazłam łącznie w 16 opakowaniach parówek w ww. sklepach były następujące: woda, sól, glukoza, przyprawy, białko wieprzowe, białko sojowe, aromaty, ekstrakty przypraw, błonnik pszenny, błonnik bambusowy, izolat białka sojowego, skrobia modyfikowana, skrobia ziemniaczana, stabilizatory (w tym fosforany), węglan wapnia, kwas karminowy (barwnik), ekstrakt drożdży, hydrolizowane białko słonecznika i wzmacniacz smaku E621 (czyli w obu przypadkach nic innego jak glutaminian monosodowy!), konserwanty, przeciwutleniacze i stabilizatory (np. azotyn sodu – E250, cytrynian sodu – E331, kwas izoaskorbinowy – E315, kwas askorbinowy – E300, askorbinian sodu – E301, octan sodu – E262), aromat dymu wędzarniczego, regulator kwasowości (mleczan wapnia). Oczywiście nie wszystkie te składniki są złe i szkodliwe dla organizmu. Wiele używanych przez producentów konserwantów, stabilizatorów i przeciwutleniaczy ma pochodzenie organiczne. Nie należy się bać np. kwasu askorbinowego (tylko jeden producent podaje nazwę zamienną, czyli pisze wprost, że to witamina C), askorbinianu sodu czy octanu sodu, ale azotynu sodu już bym nie polecała, bo to związek nieorganiczny, któremu udowodniono działanie kancerogenne w trakcie badań na myszach (nie wiadomo jednak jaki ma wpływ na ludzi, ale w Kanadzie nie można dodawać go do żywności). Wiadomo też, że skrobia ziemniaczana jest lepsza od skrobi modyfikowanej, a błonnik nam nie zaszkodzi. Etykiety trzeba czytać z uwagą i wybierać te produkty, w których jest jak najwięcej dobrego jakościowo mięsa, a jak najmniej dodatków. Należy zachować przy tym zdrowy rozsądek i pamiętać, że parówka, zjedzona raz na jakiś czas, nam nie zaszkodzi, jeśli tylko nasza dieta jest urozmaicona i dobrze skomponowana. Wybrałam dla Was kilka parówek, które można kupować i kilkanaście, których bym nie polecała. Pamiętajcie jednak, by zawsze czytać etykietę i nie kupować produktów zupełnie bezrefleksyjnie, bo zawsze warto zerknąć na skład. W obecnych czasach producenci lubią eksperymentować i bawić się w zamianę składników. Nic nie jest dane raz na zawsze. Nawet przyzwoite parówki. Parówki: Jakie wybrać? Które najlepsze? Parówki wieprzowe z Lidla – nie polecam Duże opakowanie, to i obszerna lista składników. Czego tu nie ma! Jest i azotyn sodu, glutaminian są też trifosforany. Szkoda, że zabrakło miejsca na mięso, które obroniło się w 65%. Pikok – parówki wieprzowe – nie polecam A tu niespodzianka: fosforany! I to mocno reprezentowane. Pikok – parówki z szynki wieprzowej – nie ma tragedii, ale mogłoby być lepiej W składzie jest dużo cyferek i producent liczy, że się nikt nie połapie o co chodzi. Na szczęście na górze wpisu jest ściągawka, którą raz jeszcze powtórzę: E331 – cytrynian sodu, E262 – octan sodu, E300 – kwas askorbinowy, E301 – askorbinian sodu, E621 – glutaminian sodu, E250 – azotyn sodu. Parówki Pikok bronią się tylko dużą zawartością mięsa z szynki – 93%. Pikok – Piratki z 93% szynki – można polecić To bodaj jedyne na rynku parówki bez konserwantów. Polecała mi je także dietetyk z Instytutu Żywności i Żywienia. Są dedykowane dzieciom, ale sama także je kupuję obok frankfurterek w naturalnym jelicie, które kupuję na wagę. PURE – z 93% szynki – polecam (AKTUALIZACJA – tych parówek nie było w zestawieniu na dzień pisania posta) Kolejne parówki z Lidla i to z najlepszym składem! Weszły do sklepów około początku 2017 roku i przez pewien czas nie było ich w moim Lidlu lub pokazywały się okazjonalnie. Od późnej wiosny są już w stałej ofercie i nie zdarzają się ich braki. Dobry skład: 93% szynki wieprzowej, a poza tym tylko woda, sól, glukoza, przyprawy oraz aromaty naturalne. Berlinki classic – nie polecam Czego tu nie ma… tu jest wszystko! Szkoda, że na mięso już zbrakło miejsca i jest tylko 71%. Berlinki z kurcząt – nie polecam W parówkach z kurczaka zrobionych z “wyselekcjonowanego mięsa” znalazłam tkankę łączną z kurczaka, czyli główny składnik MOM. Lepiej nie kupujcie tych parówek dzieciom. Krakus – parówki z szynki – nie polecam Znana polska marka, a wykorzystuje skrobię modyfikowaną oraz azotyn sodu. Wstyd, Krakusie! Czy naprawdę nie dało się inaczej? Sokołów – Sokoliki – nie polecam Producent jest sprytny. Zamiast glutaminian monosodowy pisze “hydrolizowane białko słonecznika”. Wszystko zgodnie z prawdą, jednak zwęszyłam tu małą manipulację. Zwłaszcza, że chodzi o produkt dedykowany dzieciom. Producent uważa, że tym sposobem łatwiej ogłupi i przyciągnie rodziców. Nie dajcie się zwieść pozorom. Parówki “Lubię” – zdecydowanie nie polecam Te parówki to samo zło. Czułam się gorzej od samego trzymania ich w ręce. Zobaczcie tylko ten skład. Mistrzostwo świata, choć z pozoru aż 83% mięsa. Tarczyński – parówki z fileta – nie polecam Jak dla mnie dodatek tłuszczu z kurczaka, glutaminianu, azotynu i aromatu dymu wędzarniczego dyskwalifikuje ten produkt. Tarczyński – parówki z szynki – nie ma tragedii, ale mogłoby być lepiej Aż 97% mięsa z szynki – chciałoby się powiedzieć WOW! Ale jest jedno ale: dodatek glutaminianu i azotynu sodu. Na szczęście nie mogli go dodać nie wiadomo ile, bo mięsa jest naprawdę bardzo dużo jak na parówki. To największa wartość w tym zestawieniu. Tarczyński – kiełbaski z szynki – nie polecam Nie dość, że trifosforany, to jeszcze azotyn sodu! A szkoda. Tym sposobem producent zmarnował całkiem smacznie wyglądające kiełbaski i 90% mięsa z szynki. Morliny – Frankfurterki – nie ma tragedii, ale mogłoby być lepiej Poza azotynen sodu skład jest bardzo dobry i akceptowalny. Piotr i Paweł – parówki z szynki – nie ma tragedii, ale mogłoby być lepiej 93% mięsa z szynki – tylko po co te dodatki, po co ten glutaminian i azotyn sodu? Sokołów – parówki z szynki – nie ma tragedii, ale mogłoby być lepiej Skład byłby całkiem ok, gdyby nie ten nieszczęsny azotyn sodu, którego wolałabym unikać. Wiesław Kania – Parówki na dzień dobry dla Biedronki – nie polecam W tym składzie występuje tyle trudnych słów, że w żadnej mierze nie mogę polecić tego produktu. Do następnego razu!